Αφιέρωμα στη Μαρία Δημητριάδη, 27 Ιανουαρίου 2024

- Μαρία, μην κλαις!!!

Γυρέψαμε βερεσέ απ' τον μπακάλη και μας γέμισε το ντουλάπι μας καρβέλια με ψωμί!!!

Με βαθειά συγκίνηση και σεβασμό στο έργο και το φρόνημα της αξεπέραστης ερμηνεύτριας Μαρίας Δημητριάδη, πραγματοποιήθηκε στις 27/1/2024 στην Αντίθεση, το μεγάλο αφιέρωμα  στην αιθέρια μούσα του ελληνικού τραγουδιού!!!

Η συνταρακτική πιανίστα / ερμηνεύτρια Νατάσα Μωυσόγλου άνοιξε τα ντουλάπια, που έλεγε ο ποιητής και πέταξε έξω όλα τα ψίχουλα για χάρη της Μαρίας, η οποία όσο ζούσε πόναγε βαθειά γι' αυτά που τραγουδούσε!!! 

Αυτό άλλωστε έκανε ξεχωριστή την Μαρία Δημητριάδη, γιατί το έξω της, ήταν ταυτόσημο με το μέσα της, το οποίο θεωρήθηκε ελάττωμα για τους μουσικούς κύκλους από μία εποχή και μετά!

Η δύναμη της φωνής της Νατάσας Μωυσόγλου, όμως, κουβάλησε απ' τα πέρατα της γης κι ανέβηκε στα βουνά της Βολιβίας, έσκαψε και βρήκε το καθαρό νερό και το 'φερε να ξεδιψάσουμε!

Την ανταριασμένη θύελα των στίχων και τη φορτούνα της μουσικής, που υπηρέτησε η Μαρία, αυτή που σαν ήθελε της έσταζε μέλι και γινόταν ένα ήρεμο και καθαρό ποτάμι, μόνο η Νατάσα Μωυσόγλου και καμμία άλλη δεν θα 'χε το σθένος και την υψηλή καλλιτεχνική αξία, που απαιτείται για να δαμάσει τις φουρτούνες και τα μέλια της!!

Τραγούδα Νατάσα μας και θα δούμε τί θα κάνουμε με το καρδιοχτύπι και την αφύπνιση, που έφερες στην πόρτα μας!

Ποιο χέρι μας σπρώχνει προς τα εμπρός;

Μαρία......

Γέρνουμε , 

Πώς να χωρέσουμε όλοι στις χορδές της κιθάρας του Τεό;

Μαρία, μία κιθάρα σε θυμίζει!

Ο θεματοφύλακας της εγχώριας κληρονομιάς των μεγάλων μας συνθετών Τεό Λαζάρου είναι εδώ!!

Ο κόσμος τον θαύμαζει!!! 

Η Αντίθεση ανοίγει τα ντουλάπια της, τέτοια τιμή!!

Τέτοια τιμή!!

Σε τέτοιον άνεμο, ποιος ν' αντισταθεί, σαν ανοιγόκλεινε τα ντουλάπια του ποιητή ο μαέστρος και γέμιζαν ψωμί....

Σαν μας εξηγούσε κι ανέλυε στίχους, χτύπαγε το πόδι κι έτριζε όλη η Αντίθεση, πάμε Μαρία.... και ξανά χτυπάει το πόδι!

Της τραγουδάει, ναι της λέει και τραγούδια, γλυκειά φωνή, ο κόσμος σωπαίνει και γλυκαίνει!

Μας πάει στην Ισπανία των ποιητών, εκεί κλαίει  η κιθάρα, φωνάζει, επαναστατεί και γίνεται του πεινασμένου η τροφή.

Αχ κι αυτό το μέλι που στάζει από το πιάνο του ταξιδευτή πιανίστα Γιώργου Αναστασόπουλου, η ήρεμη δύναμη σε αυτό το τρίο του κυκλώνα!

Κοίτα τα χέρια του, πως φωτίζονται από το φως της Μαρίας....

Κοίτα πώς μπλέκεται στα ακροδάχτυλά του η καταιγίδα Νατάσα Μωυσόγλου, κοίτα  πώς σηκώνει την αντάρα της κιθάρας του Τεό Λαζάρου!

Ποια κόρη το πιάνο του νανουρίζει, τί δύναμη .... τη φωνάζει με το όνομά της...

Μαρία!!!

Μα να, μας έφεραν κι ακουστικό υλικό ακούμε ηχογραφήσεις με τη φωνή της! Συγκίνηση! 

Ο Μαέστρος (ενορχηστρωτής Τεό Λαζάρου) μιλά με τιμητικά λόγια για την Αντίθεση και λέει, πώς κάναμε αυτό που κανείς δεν έκανε για την Μαρία!!! 

Νύχτα μαγικιά,

Μια σκιά περνά,

Ξάπλωσε Μαρία,

Σου στρώσαμε τραγούδια,

Με των άστρων τη μουσική

Πάντα μα πάντα ΜΑΖΙ!!!

Ευχαριστούμε Νατάσα, Τεό, Γιώργο, που μοιραστήκαμε το ίδιο όνειρο!!!

~φώτο άλμπουμ~

Συνέντευξη Jargon & Verbal Delirium, Ζωντανή Μουσική Ιστορία

 

Ο Jargon και οι Verbal Delirium, παρέα με παλιά και νέα μέλη, διηγούνται την ιστορία τους, σε μία εφ' όλης της ύλης συνέντευξη-συζήτηση και παρουσιάζουν live, στο πλαίσιο της συνέντευξης, κάποια αγαπημένα κομμάτια.

Jargon (κατά κόσμον Γιάννης Κοσμίδης)-φωνή, πλήκτρα

Γιώργος Κυριακίδης-κιθάρα

Στράτος Μοριανός-πλήκτρα

Γιώργος Παγίδας-μπάσο

Βασίλης Αρμάος-ντραμς

Στη συζήτηση συμμετείχαν, επίσης, σαν παλαιότερα μέλη των Verbal Delirium, ο Νικήτας Κίσσονας (κιθάρα) και ο Νικόλας Νικολόπουλος (πλήκτρα, σαξόφωνο, φλάουτο).

Γιώργος Genesis (Αντίθεση): Καλώς ήλθατε Verbal Delirium και Jargon.

Aς ξεκινήσουμε σε εσένα Γιάννη. Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική και με ποιο όργανο;

Jargon:  Ξεκίνησα με πιάνο. Έχω σπουδάσει πιάνο. Βέβαια, κιθάρα ήθελα να μάθω μικρός, να σημειώσω, ηλεκτρική, αλλά δεν με άφησαν οι γονείς μου, γιατί δεν είχαμε τα χρήματα να πάω σε ωδείο. Μου έκανε μαθήματα μία θεία μου, η οποία έπαιζε πιάνο. Οπότε, μου είπαν, το μόνο που μπορείς να μάθεις είναι αυτό, για να μάθεις τζάμπα!

Γιώργος Genesis: Ευτυχώς, δηλαδή!

Jargon: Ευτυχώς, ναι! Μετά από πολλά χρόνια, είπα “ευτυχώς”!

Γιώργος Genesis: Σε ποια ηλικία ήσουν τότε;

Jargon: Τότε ήμουν στο γυμνάσιο-λύκειο. Έπαιζα πιάνο, μελετούσα πιάνο, τα κλασικά του ωδείου, αλλά λούφαρα συνέχεια. Πάντα αυτό που μου άρεσε, ήταν να παίζω δικά μου, δικές μου μελωδίες. Αυτή ήταν η τρέλα μου.  Είχα και όλη την πόρωση από μικρός με τη rock μουσική και με τις μπάντες , οπότε αυτό που ονειρευόμουν ήταν να έχω κι εγώ κάποια στιγμή μία δική μου μπάντα. 

Κάποια στιγμή στα 16-17, ξεκίνησα να γράφω υλικό για μπάντα.  Σκεφτόμουν να κάνω ένα συγκρότημα.

Στα 19 μου, ήταν που γνώρισα τον Νίκο Μιχαηλίδη, ο οποίος ήταν και ο πρώτος μπασίστας της μπάντας, ως Verbal μετά.

Όταν ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα, ήμασταν 3-4  άτομα, ανάμεσα τους κι ο Νίκος και ακούγαμε μαζί μουσική.

Ο Νίκος  είχε ξεκινησει να παίζει μπάσο, τότε. Του είπα ότι είχα γράψει κάποια κομμάτια για μπάντα. Τα έπαιξα στο πιάνο και του άρεσαν πάρα πολύ. Του λέω “θες να το στήσουμε;:”  “Ναι,πάμε!”, μου λέει.

Εν τω μεταξύ τότε, δεν υπήρχε internet. Το ο,τιδήποτε, γινόταν ή από γνωστούς ή από αγγελίες στην εφημερίδα! Χρυσή ευκαιρία, λοιπόν! Αγγελία κανονικά!

Βρίσκουμε ένα ντράμερ, ένα παλικάρι απ’το Αιγάλεω. Δυστυχώς, δεν θυμάμαι το όνομα του. Ο λόγος είναι  πως, από το συγκρότημα πέρασαν πολλά άτομα, για μικρό χρονικό διάστημα.

  Και  ξεκινήσαμε δειλά δειλά ως τρίο, τύμπανα, πλήκτρα, μπάσο.