Σαν ξεκίνημα, οι Ciccada παρουσίασαν ζωντανά κάποια κομμάτια από τον νέο τους δίσκο “Harvest”, που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2021 σε CD και αναμένεται η κυκλοφορία του στις 28 Μαΐου 2021 σε βινύλιο.
Τα μέλη των Ciccada είναι:
Δήμητρα Σπέλα-vocals
Ευαγγελία Κοζώνη-vocals
Γιώργος Μούχος- 6- and 12-string acoustic guitars, electric guitar
Νικόλας Νικολόπουλος- flute, clarinet, tenor and baritone saxophones, recorder, piano, electric piano, organ, Mellotron, synthesizers, harpsichord, Clavinet, glockenspiel, backing vocals
Μαριέτα Τσακμακλή- soprano, alto and baritone saxophones, backing vocals
Άγγελος Μαλισόβας- fretted and fretless basses
Γιάννης Ηλιάκης- drums, percussion, backing vocals.
Γιώργος Αντίθεση: Θα καλωσορίσουμε τους φίλους μας. Είμαστε κάτι παραπάνω από φαν.
Ήταν πολύ συγκινητικό και πολύ ανθρώπινο αυτό που έγινε, αυτή η παρουσίαση των κομματιών, που μόλις κάνατε. Χαρήκαμε ιδιαίτερα, γιατί νομίζουμε ότι πρέπει να γίνονται πράγματα και όχι κάποιος απλώς να περιμένει να πεθάνει.
Εννοείται, ότι εδώ είναι το σπίτι σας.
>φωτογραφίες από τη συνέντευξη<
Να αναφέρουμε ότι προτιμούμε οι συνεντεύξεις που κάνουμε, να μην γίνονται με τον πολύ έξυπνο σημερινό τρόπο.
Τι θέλω να πω. Ότι υπάρχει μία ανάγκη κάποιος που ενδιαφέρεται, να γνωρίζει ποιοι μουσικοί έπαιξαν σε ένα σχήμα, ποιες είναι οι επιρροές, πώς δημιουργήθηκε αυτό το σχήμα, τί λένε αυτοί οι άνθρωποι, πώς ξεκίνησαν. Να μαθαίνει έτσι ανθρώπινα, αυτό που δημιουργείται και προχωράει.
Eπίσης, τα τελευταία χρόνια πολλές συνεντεύξεις γυρίζουν γύρω από θέματα που δεν ενδιαφέρουν κανέναν. Δημοσιογράφοι ρωτούν αν έπαιρνε κάποιος ναρκωτικά ή αν ήταν στη φυλακή ή αν έδειρε κάποιος μουσικός κάποιον ή αν κάποιος έκανε τζόγο ή οτιδήποτε άλλο.
Γιάννης Ηλιάκης: Καλά, εμείς δεν έχουμε και τέτοια!! (γέλια)
Γιώργος Αντίθεση: Το ξέρω!
Αυτό είναι το σκεπτικό. Και το ονομάσαμε Ζωντανή Μουσική Ιστορία.
Είμαστε ερασιτέχνες, δεν έχουμε σχέση με τη δημοσιογραφία, οπότε, ας ξεκινήσουμε απλά.
Ας αρχίσουμε από τα μέλη που το σκέφτηκαν στην άρχη, τον Νικόλα Νικολόπουλο και τον Γιώργο Μούχο. Πώς γνωριστήκατε και πώς ξεκινήσατε το σχήμα;
Νικόλας Νικολόπουλος: Με τον Γιώργο βρεθήκαμε στο χώρο του ωδείου. Είχαμε σχέση μαθητή με καθηγητή, αλλά αυτό στα χαρτιά, γιατί από την πρώτη μέρα καταλάβαμε ότι θα κινηθούμε σε άλλα επίπεδα.
Πέσανε οι πρώτες μουσικές προτιμήσεις, και μετά μόνο μάθημα δεν κάναμε! Συζητούσαμε για rock σχήματα, και πέντε λεπτά πριν τελειώσει η ώρα κάναμε και λίγο μάθημα!
Γιώργος Αντίθεση: Ποια όργανα μαθαίνατε στο ωδείο;
Νικόλας Νικολόπουλος: Ήμουν ο δάσκαλος του στη μουσική δωματίου, φλάουτο εγώ, κιθάρα εκείνος.
 |
| 4/7/2016 live 1o Progressive Festival Αντίθεση |
Γιώργος Μούχος: Κάποια στιγμή χαθήκαμε. Δηλαδή, κάναμε μαζί ένα χρόνο και μετά συνέχισα με τον Βασίλη Μαστοράκη γιατί χρειαζόμουν δύο χρόνια μουσική δωματίου για το πτυχίο της κιθάρας. Και όταν επανασυνδεθήκαμε-δεν μας τιμάει πολύ αυτό που θα πω!(γέλια)-αλλά συνδεθήκαμε σε φάση να βρεθούμε να παίξουμε κάνα playstation!
Γιώργος Αντίθεση: Ποια χρονολογία έγινε αυτό;
Γιώργος Μούχος: Ήταν 2003 με 2004. Και αφού ξαναβρεθήκαμε και πήγαινα σπίτι του, παίζαμε και ακούγαμε μουσικές, κάποια στιγμή έφερα την κλασική κιθάρα και του λέω “Έχω γράψει ένα κομματάκι και θέλω-αν θες και ‘συ- να γράψεις μια μελωδία φλάουτο από πάνω”.
Και αυτή ήταν η πρώτη μας ηχογράφηση η οποία είναι off the record, δηλαδή υπάρχει, αλλά δεν την έχουμε αξιοποιήσει. Την είχαμε ονομάσει “Farewell κιθάρα φλάουτο”.
Ήταν one take. Ο Νίκος, άκουγε την μελωδία και έγραφε την ίδια στιγμή την παρτιτούρα.
Αυτή ήταν και η αρχή.
Μου άρεσε εμένα, ενθουσιάστηκα! Προφανώς υπήρχε και φοβερή αλληλοεκτίμηση, όπως επίσης και η σχέση, αρχικά τουλάχιστον σε ένα βαθμό, μαθητή με καθηγητή.
 |
| 12/5/2019 Progressive Rock Days Vol 2 Αντίθεση |
Μετά όμως, όταν του πήγα τη δεύτερη φορά ένα ημιτελές κομμάτι, το “Storyteller”, το οποίο είχε άλλα ονόματα στην αρχή. Tου παίζω το πρώτο riff και του λέω “κάνουμε μία απ’τα ίδια;”.
Αυτό ξεκίνησε σε διαφορετική βάση. Δηλαδή, δεν έγραψε ο Νίκος μία ξεχωριστή μελωδία πάνω στην κιθάρα, αλλά το δουλεύαμε μαζί κάθε φορά που βρισκόμασταν.
Όταν κάποια στιγμή ολοκληρώθηκε, είχαν έρθει φίλοι σε μία γιορτή, του Νίκου αν θυμάμαι καλά, και λέω “Παιδιά, έχουμε να σας παρουσιάσουμε ένα κομμάτι” και έπαιξα εγώ ακουστική και ο Νίκος πλήκτρα.
Αυτή ήταν η πρώτη έκθεση μας στο κοινό.
Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει ακόμα ότι έχουμε συγκρότημα ή τί μέλλει να γίνει.
